Crisisbus, Maya's en orchideeën

Vrijdag zouden we snel, prettig en voorspoedig naar Flores vertrekken. Helaas, niets was minder waar. We hadden de dag ervoor al kaartjes gekocht voor de interliner-bus richting het noorden van het land. Lekker vroeg dachten we, dan komen we in de loop van de middag aan. Het begon al met een uur wachten op de bus. Toen het ding aankwam, zakte de moed me in de schoenen. Ik heb nog nooit zo'n oud gammel ding gezien. Toen we e deur instapten moest je over een enorme kap stappen waaronder de motor zat. Gelukkig hadden we zitplaatsen, dacht ik. Totdat ik zat, wat een uitge*******te grafstoel!! Bij de eerste berg bleek dat de bus alleen in de eerste versnelling, vol gas, de berg opkwam. Gemiddelde snelheid ongeveer 20 km/u. Ik snapte meteen waarom het een tijdjes geduurd had...

Na ongeveer 20 kilometer werd de bus aan de kant gezet, motor oververhit. Een man rende naar buiten en kwam met twee emmers water terug die de radiator moesten koelen. Een hoop stom voor bij de chauffeur, had geen idee wat er gebeurde maar mensen moesten gniffellen en zeiden me: Welcome to Guatemala. Na kwartiertje kwam de boel weer gang. ... Binnen tien minuten stond de bus weer aan de kant, zelfde probleem. Maar nu moest iedereen de bus uit. Er werd alleen Spaans gesproken, dus bij ons grote onduidelijkheid over wat er nou aan de hand was of wat er ging gebeuren. Daar stonden we dan, buiten, tassen en zakken met goederen overal om ons heen. Moeders met kinderen, boertjes met hun groenten, koffers, rugzakken en tassen. Midden in de rimboe. Een auto per tien minuten. Na half uurtje kwam de eerste vervangbus, ramvol, dus daar gingen maar tien passagiers in. Wij bleven achter, tussen alleen maar lokale mensen, zonder andere toeristen. Voelde een beetje spannend, niemand die je verstaan. Uiteindelijk kwam er een andere bus die ons naar Flores bracht. Ook daar ging overigens iets aan stuk, de airco... Elke auto heeft hier iets, kapot, schades, dertig jaar oud, bankjes kapot. Maar zolang het rijdt...
Er rijden hier ook veel oude Amerikaanse schoolbussen, wel vijftig jaar oud en helemaal af. Er komen ontzettend grote rookpluimen uit, je kunt nauwelijks ademhalen wanneer ze voorbij rijden. Omdat er soms ook kippen meegaan, worden ze de chickenbusses genoemd. Leuk om te zien, maar als toerist moet je je dat niet aandoen.

Flores was wederom erg mooi. Een schiereiland, voornamelijk toeristisch, met erg lekker eten en prima hotelletjes. Erg klein eiland, binnen kwartier liep je een rondje. Prachtige zonsopkomst en zonsondergang gezien! Een grote pitcher met mohjito besteld, voor maar liefs 7 euro (10 glazen) en de avond was weer gevuld. ;)

De volgende dag nebben we gekeken naar het kerkje waar ze vuurwerk afstaken. Waarom weet niemand, maar je moet wat als je verder niets hebt. Op het pleintje stond de kerstboom alvast, ook wel bijzonder bij 30 graden. Ook soort kermis, met erg simpele spelletjes zoals tafelvoetbal. Erg aandoenlijk. Net voor de zonsondergang zijn we een motorbootje ingestapt en heeft de meneer ons het hele meer laten zien. Uitgestapt bij een boomhut waar we prachtig uitzicht hadden. Anderhalf uur weggeweest, voor 6 euro. Waarschijnlijk hadden we nog ernstig kunnen afdingen ook, de man toch maar een tientje gegeven. Hij druk wuiven naar collega's voor wisselgeld, toen hem duidelijk hadden gemaakt dat hij het mocht houden (6 euro voor anderhalf uur en benzine voor de motor, dat kan toch echt niet...) begon een collega zelfs te lachen en blij te springen. Klappertje van de dag dus :-D

Zondag zijn we doorgereisd naar El Remate, plaatsje vanwaar je snel naar Tikal kan. Het dorp had niets anders dan hotels, sommige erg goedkoop. Andere ook goedkoop, maar aan het grote meer met eigen dok en plaggenhutten op het water. Hotel lag op bergje, kamers bestond uit stenen huisjes met bedden en een badkamer. Erg leuk.
In de middag zijn we meteen naar Tikal gegaan, de grootste Maya-dorp-ruïne-ding in Guatemala. We hebben zonsondergang gezien op een ruïne van 80 meter hoog, uitzicht op eindeloos bos met prachtige exotische vogels. Onvoorstelbaar, de foto's volgen!
In het donker met een busje teruggegaan, beetje spannend.

Volgende dag weer terug naar dat park, om 5 uur gestaan voor zonsopkomst. Bij aankomst mooie beesten gezien, waaronder slingerapen. Superleuk. Halve ochtend door het park gelopen en in de middag gezwommen in het helderblauwe meer. Ook nog een kano gehuurd bij een huisje verderop, anderhalf uur gekanood op het meer. Bij terugkomst zouden we 3,50 euro moeten afrekenen. We hebben de jongens maar een tientje gegeven, mooi om te zien. Ze wisten niet wat ze overkwam.

Vandaag zijn we door de hoteleigenaar (excentrieke man, kapmes van een meter, Fransoos, type: seriemoordenaar) gedropt op het kruispunt en konden we meteen een shuttlebus in naar de grens van Belize. Voor de grens uitgestapt en lopend de grens over. Daar weer taxi in en aangekomen naar San Ignacio. Belize is een stuk rijker dan Guatemala, en men spreekt er Engels (voertaal), daardoor voelt het wat relaxten en Caribischer.

Morgen gaan we naar een grote botanische tuin met mooie vogels en orchideeën. Klinkt wat suf en bejaard, maar schijnt erg mooi te zijn. Benieuwd dus. Verder zijn we het eiland aan het uitkiezen voor de laatste dagen. Ik kan alweer bijna af gaan tellen....

X
Wout