Konichiwa
Door: Wouter
Blijf op de hoogte en volg Wouter
16 November 2014 | Japan, Tokio
Japan, Tokyo.
9 november - 14 november 2014
Na een lange en vermoeiende vlucht vanaf Amsterdam naar Tokyo, de reis duurde 11 uur en 50 minuten en had me volledig opgebroken door een gebrek aan slaap, gingen we per trein van het vliegveld naar Tokyo-stad. Na een uur arriveerden we daar in het hotel. Om de gevolgen van een jetlag zoveel mogelijk te voorkomen zijn we die dag meteen op pad gegaan. Door het tijdsverschil van 9 uur was het in Tokyo vroeg in de ochtend, terwijl het vliegtuig al in de middag vertrokken was. Het lichaam moest daar even aan wennen. Twintig graden en een mild zonnetje was een prima uitgangspunt voor een eerste verkenning in de stad.
Meteen viel op dat het land erg westers aandoet. Tokyo is een grote en moderne stad met uitstekend openbaar vervoer, een perfect wegennet en schitterende gebouwen. De mensen zijn er bijzonder vriendelijk en je merkt aan alles dat het een zeer trots en beschaafd volk is. Ondanks dat niemand er Engels spreekt, doen ze hun best om ervoor te zorgen dat je krijgt wat je wilt. Hun gebrek aan Engels, of beter gezegd mijn gebrek aan Japans, maakt hen eerder wat verlegen. Hoe je in andere landen nog wel eens het gevoel kunt krijgen dat ze je een gekke buitenlander vinden, krijg je van de Japanners het gevoel dat ze je met respect en gelijkwaardigheid behandelen en ze je als gast van hun land verwelkomen. Dat is ongekend prettig.
Japan is het land van de subtiliteit, beschaving en fatsoen. Het eten bestaat uit veel verse vis, veel sushi, allerlei gekookte gevulde deegwaren, rijst en groenten. Het is natuurlijk een feest om als Europeaan met stokjes te mogen eten, na een dag of wat kun je er steeds beter mee over weg. Smaken zijn divers maar subtiel. Hoewel de gerechten zeer divers zijn smaakt weinig echt heel scherp, sterk of bijzonder. Japanners genieten van een vette tonijn, veel anders dan de tonijn die wij gewend zijn. Zo heb je als je sushi besteld al gauw de keuze uit drie soorten tonijn. In eerste opzicht allemaal tonijn, maar toch erg verschillend qua smaak als je er echt op let.
Overdag lopen alle mannen strak in pak. Of je nou verkoper bent of een grote baas van een multinational. Alle mannen lopen overdag in pak. Gepoetste schoenen, dure horloges of een dik overhemd verraadt er wie waarschijnlijk net een wat betere baan heeft dan de ander. Alle mannen dragen een dunne, zwarte bijna vrouwelijke laptoptas bij zich. Het geheel ziet er erg elegant uit. s Ochtendsvroeg lopen ze in colonnes naar de metro. s Avonds eten ze met hun collega's samen in een van de vele restaurants. Pas laat in de avond gaan ze naar huis.
Op straat rijden dure auto's. Veel dure auto's. Een grote groep Japanners is erg rijk. Rolls Royces, Bentleys, Ferrari's, ze staan soms in een rijtje voor het stoplicht. In Ropongi Hills, het nieuwe winkelgebied van Tokyo, zitten alle grote westerse merken. Gucci, Hermes en Louis Vuiton tassen vinden gretig aftrek. Het is fascinerend om te aanschouwen. Je krijgt het dat we in Europa maar wat zitten te slapen en terwijl de Japanners keihard doorgroeien. Als je van hard werken houdt, moet het in combinatie met het fatsoen en de beschaving een paradijs zijn om in te leven.
Midden in de stad staan her en der tempels. In sommige lopen monniken rond, andere voelen wat meer plastic aan. De gebouwen zijn schitterend en worden volop gebruikt om te bidden. Het bidden, dat bestaat uit een ritueel waarbij men buigt, twee keer klapt en nog een keer buigt, wordt voorafgegaan aan het natmaken van gezicht en handen. De tempels beslaan grote gebieden midden tussen de grote wolkenkrabbers en drukke straatjes.
De stad heeft ook een aantal mooie Japanse tuinen. Het is herfst, dus de groene, rode en gele bladeren steken schitterend af tegen de blauwe lucht. Op de achtergrond raast de hogesnelheidstrein, de snelweg en de monorail. De tuinen worden perfect onderhouden. In de vijvers zwemmen koi-karpers en schildpadden. Geen straf om lekker in het zonnetje te zitten dus.
Als het avond wordt vertrekken veel Japanners naar een soort speelhal. Daarvan staan er tientallen in eenzelfde straat. In zo'n hal staan honderden spelautomaten, van racen en schieten tot animatiespellen met kinderlijke figuurtjes. Ze zijn helemaal gek van een superdom spel met stalen balletjes die ze in een machine gooien en die dan via verschillende kanalen een puntenbakje in kunnen lopen. Soms staan er kisten vol met die balletjes achter de spelers. Het maakt een herrie, het is helemaal gestoord. Wel leuk om te zien dus. Ook veel karaoke, dat wordt in verschillende luxe-niveaus aangeboden. Soms met 'private' gouden microfoon. Het is allemaal erg grappig, vooral als je je beseft dat de mensen overdag juist zo zakelijk en netjes zijn.
Voor nu weer even genoeg getypt. Morgen gaan we naar Taipei, hoofdstad van Taiwan. Ook Aziatisch, maar een compleet andere wereld verwacht ik. Tot later!
9 november - 14 november 2014
Na een lange en vermoeiende vlucht vanaf Amsterdam naar Tokyo, de reis duurde 11 uur en 50 minuten en had me volledig opgebroken door een gebrek aan slaap, gingen we per trein van het vliegveld naar Tokyo-stad. Na een uur arriveerden we daar in het hotel. Om de gevolgen van een jetlag zoveel mogelijk te voorkomen zijn we die dag meteen op pad gegaan. Door het tijdsverschil van 9 uur was het in Tokyo vroeg in de ochtend, terwijl het vliegtuig al in de middag vertrokken was. Het lichaam moest daar even aan wennen. Twintig graden en een mild zonnetje was een prima uitgangspunt voor een eerste verkenning in de stad.
Meteen viel op dat het land erg westers aandoet. Tokyo is een grote en moderne stad met uitstekend openbaar vervoer, een perfect wegennet en schitterende gebouwen. De mensen zijn er bijzonder vriendelijk en je merkt aan alles dat het een zeer trots en beschaafd volk is. Ondanks dat niemand er Engels spreekt, doen ze hun best om ervoor te zorgen dat je krijgt wat je wilt. Hun gebrek aan Engels, of beter gezegd mijn gebrek aan Japans, maakt hen eerder wat verlegen. Hoe je in andere landen nog wel eens het gevoel kunt krijgen dat ze je een gekke buitenlander vinden, krijg je van de Japanners het gevoel dat ze je met respect en gelijkwaardigheid behandelen en ze je als gast van hun land verwelkomen. Dat is ongekend prettig.
Japan is het land van de subtiliteit, beschaving en fatsoen. Het eten bestaat uit veel verse vis, veel sushi, allerlei gekookte gevulde deegwaren, rijst en groenten. Het is natuurlijk een feest om als Europeaan met stokjes te mogen eten, na een dag of wat kun je er steeds beter mee over weg. Smaken zijn divers maar subtiel. Hoewel de gerechten zeer divers zijn smaakt weinig echt heel scherp, sterk of bijzonder. Japanners genieten van een vette tonijn, veel anders dan de tonijn die wij gewend zijn. Zo heb je als je sushi besteld al gauw de keuze uit drie soorten tonijn. In eerste opzicht allemaal tonijn, maar toch erg verschillend qua smaak als je er echt op let.
Overdag lopen alle mannen strak in pak. Of je nou verkoper bent of een grote baas van een multinational. Alle mannen lopen overdag in pak. Gepoetste schoenen, dure horloges of een dik overhemd verraadt er wie waarschijnlijk net een wat betere baan heeft dan de ander. Alle mannen dragen een dunne, zwarte bijna vrouwelijke laptoptas bij zich. Het geheel ziet er erg elegant uit. s Ochtendsvroeg lopen ze in colonnes naar de metro. s Avonds eten ze met hun collega's samen in een van de vele restaurants. Pas laat in de avond gaan ze naar huis.
Op straat rijden dure auto's. Veel dure auto's. Een grote groep Japanners is erg rijk. Rolls Royces, Bentleys, Ferrari's, ze staan soms in een rijtje voor het stoplicht. In Ropongi Hills, het nieuwe winkelgebied van Tokyo, zitten alle grote westerse merken. Gucci, Hermes en Louis Vuiton tassen vinden gretig aftrek. Het is fascinerend om te aanschouwen. Je krijgt het dat we in Europa maar wat zitten te slapen en terwijl de Japanners keihard doorgroeien. Als je van hard werken houdt, moet het in combinatie met het fatsoen en de beschaving een paradijs zijn om in te leven.
Midden in de stad staan her en der tempels. In sommige lopen monniken rond, andere voelen wat meer plastic aan. De gebouwen zijn schitterend en worden volop gebruikt om te bidden. Het bidden, dat bestaat uit een ritueel waarbij men buigt, twee keer klapt en nog een keer buigt, wordt voorafgegaan aan het natmaken van gezicht en handen. De tempels beslaan grote gebieden midden tussen de grote wolkenkrabbers en drukke straatjes.
De stad heeft ook een aantal mooie Japanse tuinen. Het is herfst, dus de groene, rode en gele bladeren steken schitterend af tegen de blauwe lucht. Op de achtergrond raast de hogesnelheidstrein, de snelweg en de monorail. De tuinen worden perfect onderhouden. In de vijvers zwemmen koi-karpers en schildpadden. Geen straf om lekker in het zonnetje te zitten dus.
Als het avond wordt vertrekken veel Japanners naar een soort speelhal. Daarvan staan er tientallen in eenzelfde straat. In zo'n hal staan honderden spelautomaten, van racen en schieten tot animatiespellen met kinderlijke figuurtjes. Ze zijn helemaal gek van een superdom spel met stalen balletjes die ze in een machine gooien en die dan via verschillende kanalen een puntenbakje in kunnen lopen. Soms staan er kisten vol met die balletjes achter de spelers. Het maakt een herrie, het is helemaal gestoord. Wel leuk om te zien dus. Ook veel karaoke, dat wordt in verschillende luxe-niveaus aangeboden. Soms met 'private' gouden microfoon. Het is allemaal erg grappig, vooral als je je beseft dat de mensen overdag juist zo zakelijk en netjes zijn.
Voor nu weer even genoeg getypt. Morgen gaan we naar Taipei, hoofdstad van Taiwan. Ook Aziatisch, maar een compleet andere wereld verwacht ik. Tot later!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
